SINGLE ARTICLE VIEW

Στη μνήμη του Κώστα Σταματάκη

Χανιώτικα Νέα, 02/02/2019
Ηταν υπερήφανος που ήταν Αμερικανός και ήταν ο γνήσιος πολίτης του κόσμου. Αλλά οι ρίζες του και οι πρόγονοί του τον καθόριζαν. Ήταν πάνω απ’ όλα υπερήφανος που ήταν Κρητικός. Γνώρισα τον Κώστα Σταματάκη το 1994 όταν, ως πρόεδρος του Παγκρήτιου Κληροδοτήματος, αποφάσισε να χρηματοδοτήσει την πρόταση που είχα υποβάλει για τη δημιουργία του Πάρκου Διάσωσης της Χλωρίδας και Πανίδας στο Πολυτεχνείο Κρήτης. «Προσέξτε,» μου είπε, «ανταγωνίζεσθε με τα άλλα έργα που χρηματοδοτούμε τα οποία έχουν μεγάλη επιτυχία». Κάποιοι τον είχαν προειδοποιήσει ότι σπαταλούσε χρήματα σε  «θάμνους και αγριολούλουδα». Του είπα να μου μιλάει στον ενικό με το μικρό μου όνομα. Και στους δυο μας δεν άρεσαν τα πολλά λόγια και οι τυπικότητες. Χρόνια αργότερα μου είπε ότι οι θάμνοι και τα αγριολούλουδα είναι η καρδιά της Κρήτης.
Το 2004 το Πάρκο εγκαινιάστηκε επίσημα με την παρουσία του τότε Μητροπολίτη και νυν Αρχιεπισκόπου Κρήτης κκ Ειρηναίου, των αρχών του νομού, του προέδρου της Παγκρητικής Μανώλη Βελιβασάκη και φυσικά του κυρίου Κώστα, όπως μου επέτρεπε να τον αποκαλώ. Είχα τότε την τιμή και την ευτυχία να επιδώσω και στους δύο το χρυσό μετάλλιο του Πολυτεχνείου για τις εξαιρετικές υπηρεσίες τους στο Ίδρυμα.
Στο Πάρκο σήμερα υπάρχουν ο «Παραλιακός Οικότοπος Σταματάκη» και το «Αλσύλλιο Τερεζάκη». Και τα δύο χρηματοδοτήθηκαν εξ ιδίων από τον Κώστα Σταματάκη, τη σύζυγο και τα παιδιά του.
Με τα χρόνια γίναμε καλοί φίλοι. Τα λόγια του λίγα, πάντα καίρια, τα συνόδευε με ένα γνήσιο χαμόγελο. Για την Κρήτη μιλούσε με αγάπη και νοσταλγία, για τους Έλληνες μιλούσε με μια υποδόρια θλίψη για τη συνήθη διχόνοια και την πολιτική διαφθορά.
Τον συνάντησα αρκετές φορές στην Κρήτη και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μια πατριαρχική φυσιογνωμία που απέπνεε σοφία, καλοσύνη, και κείνη τη γαλήνη του καλού φίλου. Τώρα θα τον συναντώ μόνο στη μνήμη. Θα παραμένει για μένα ο «κύριος Κώστας»—αν και στα Ελληνικά το «κύριος» δεν συνοδεύει τους νεκρούς—ο άνθρωπος που μου είπε τόσα πολλά μιλώντας τόσο λίγο. Χρειάζομαι τέτοιες συναντήσεις για να συνεχίζω.