https://www.haniotika-nea.gr/sti-mnimi-toy-kathigiti-vaggeli-grigoroydi-1968-2023/
Υπήρξε ο καλύτερος προπτυχιακός φοιτητής μου στο Πολυτεχνείο Κρήτης. Εξαιρετικά ευφυής, εκ φύσεως ευγενής, στο έπακρο έντιμος. Ο Βαγγέλης Γρηγορούδης κατέληξε καλός φίλος και στενός συνεργάτης. Άνθρωπος με σπάνια ενσυναίσθηση και χαμηλούς τόνους που δεν του άρεσε ο θόρυβος και δεν προκαλούσε θόρυβο. Τον ήξερα επί τριάντα πέντε χρόνια ως φοιτητή, μέλος της συγκλήτου, συνάδελφο στη Σχολή Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης, συνεργάτη, κοσμήτορα της σχολής.
Κάθε Δευτέρα συναντιόμαστε στο γραφείο μου για να συζητήσουμε κάποιο επιστημονικό ζήτημα αλλά και την καθημερινότητα: πολιτική, κοινωνική, ακαδημαϊκή. Ήταν πάντα πρωτότυπος και απολαυστικός. Ονομάζαμε αυτές τις συναντήσεις ψυχοθεραπεία και κατά μία έννοια ήταν. Η ζωή όμως δεν χαρακτηρίζεται για την καλή της αισθητική. Η συνάντηση της Δευτέρας 27 Νοεμβρίου δεν θα γίνει.
Κάναμε πολλά μαζί. Έρευνα για την κλιματική αλλαγή, μαθηματικές αναλύσεις δημόσιας υγείας, έρευνα σε βάθος της βιωσιμότητας. Υποβάλαμε την τελευταία μας εργασία επάνω στη βιωσιμότητα της παγκόσμιας γεωργίας για δημοσίευση μόλις πριν από δύο ημέρες. Σε αυτήν, όπως και στις άλλες για το κλιματικό μέλλον του πλανήτη, μοιραστήκαμε την ίδια αγωνία για το πού οδεύουμε. Θα συνεχίσουμε στην ομάδα μας χωρίς τις δικές του πρωτότυπες ιδέες.
Ο Βαγγέλης δεν σπατάλησε τίποτα στη σύντομη ζωή του. Διέπρεψε ακαδημαϊκά, δημιούργησε μια ωραία οικογένεια, προσέφερε στην επιστήμη και στην κοινωνία. Τελευταία φορά του μίλησα τηλεφωνικά μια ημέρα πριν το τέλος. Μιλήσαμε για τα επιστημονικά θέματα που μας απασχολούσαν και του ευχήθηκα καλό ταξίδι από το Ηράκλειο στα Χανιά. Κανείς μας δεν μπορούσε να φανταστεί διαφορετικό ταξίδι.
Το πέρασμα από τη ζωή είναι για όλους μας σύντομο. Τα έργα μας όμως μένουν για πολύ. Και τα έργα του Βαγγέλη μέσα από τα μαθήματα στους χιλιάδες φοιτητές του, μέσα από τη συμπεριφορά του, μέσα από τον τρόπο που έζησε θα μένουν στη μνήμη όσων τον γνωρίσαμε. Είναι έργα που έδωσαν ακόμη μια μικρή ώθηση στη συνεχή προσπάθεια της διατήρησης της ελπίδας για τον άνθρωπο. Για έναν κόσμο πιο δίκαιο, πιο ανεκτικό, λιγότερο μάταιο.
Βαγγέλη, σ’ ευχαριστώ γι’ αυτό που ήσουν, για τις αλησμόνητες στιγμές που περάσαμε μαζί.
*Ο Γιάννης Α. Φίλης είναι π. πρύτανης
του Πολυτεχνείου Κρήτης