Η πανδηµία, σε συνδυασµό µε τα ακραία καιρικά φαινόµενα, θα µπορούσε να αποσυντονίσει ένα εθνικό σύστηµα υγείας, τις υποδοµές µιας χώρας και τη διαθεσιµότητα τροφής και νερού
Ηπανδημία που βιώνουµε αποκάλυψε µερικές ενδιαφέρουσες κοινωνικές και φυσικές αλήθειες. Προέβαλε την αναγκαιότητα ύπαρξης ενός οργανωµένου κοινωνικού κράτους και της παγκόσµιας συνεργασίας, προς λύπη των πιστών της άκρατης ελεύθερης αγοράς. Κατέδειξε την αλαζονεία των κυβερνήσεων κάποιων προηγµένων χωρών που υποτίµησαν τον κίνδυνο, όπως οι ΗΠΑ, η Βρετανία, το Βέλγιο και η Σουηδία. Πολύ προσωρινά µείωσε την ατµοσφαιρική ρύπανση σε όλο τον πλανήτη, αλλά αύξησε τη ρύπανση των πλαστικών που καταλήγουν στη θάλασσα και στην τροφική αλυσίδα, λόγω µεγαλύτερης χρήσης σε χειρουργικά γάντια, µάσκες, πλαστικές τσάντες και φιάλες µιας χρήσης, µεταξύ άλλων. Ανέβαλε για το µέλλον πολλές δράσεις για το κλίµα.
Στα τέλη Μαΐου η ηµερήσια θερµοκρασία στη Νίζνια Πέσα της Σιβηρίας έφτασε τους 30ο C, όταν η συνήθης θερµοκρασία είναι 0ο C. Κατά τον Stendel του Μετεωρολογικού Ινστιτούτου της ∆ανίας, η τροµακτική αυτή κατάσταση θα συνέβΗαινε «µία φορά στα 100.000 χρόνια, χωρίς την ανθρωπογενή παγκόσµια θέρµανση του κλίµατος». Ανεξέλεγκτες πυρκαγιές κατακαίουν τα κωνοφόρα δάση, ενώ οι αυξηµένοι λόγω παγκόσµιας θέρµανσης πληθυσµοί προνυµφών του λεπιδόπτερου Dendrolimus superans απογυµνώνουν τα φυλλώµατα των δασών.
Κατά τον ∆ιεθνή Οργανισµό Ενέργειας (ΙΕΑ), οι κυβερνήσεις ανταποκρίθηκαν στο οικονοµικό πλήγµα της πανδηµίας µε 9 τρισεκατοµµύρια δολάρια. Για την αντιµετώπιση της κλιµατικής αλλαγής θα αρκούσαν µόνο 3 τρισεκατοµµύρια. Αυτό είναι δυνατό, αλλά απίθανο, δοθεισών των προτεραιοτήτων των κυβερνώντων που συλλήβδην αγνοούν το επείγον της κλιµατικής αλλαγής.
Η πανδηµία, σε συνδυασµό µε τα ακραία καιρικά φαινόµενα, θα µπορούσε να αποσυντονίσει ένα εθνικό σύστημα υγείας, τις υποδοµές µιας χώρας και τη διαθεσιµότητα τροφής και νερού. Η κλιµατική αλλαγή ήδη αυξάνει τις βροχοπτώσεις λόγω ανόδου της θερµοκρασίας και µεγάλης εξάτµισης σε πολλά µέρη του πλανήτη. Οχι όµως στη Μεσόγειο. Ολα τα ατµοσφαιρικά µοντέλα και οι µετρήσεις συµφωνούν ότι η Μεσόγειος γίνεται διαρκώς ξηρότερη. Κατά πρόσφατη έρευνα των Tuel και Eltahir, που δηµοσιεύθηκε στο «Journal of Climate», αυτή η αρνητική µοναδικότητα αποδίδεται στην επικράτηση υψηλών πιέσεων λόγω της κίνησης των ανέµων και της ιδιάζουσας γεωγραφικής µορφολογίας της Μεσογείου.
Σε επίσης πρόσφατη έρευνα των Ceballos, Ehrlich, και Raven, που δηµοσιεύθηκε στα πρακτικά PNAS, εξετάστηκαν 29.400 σπονδυλωτά είδη της ξηράς. Τα 500 κινδυνεύουν µε εξαφάνιση στα επόµενα 20 έτη λόγω της καταστροφής των ενδιαιτηµάτων, της εµπορίας άγριων ειδών, της ρύπανσης και της κλιµατικής κρίσης. Υπό φυσικές συνθήκες θα εξαφανίζονταν µόνο εννέα είδη στο διάστηµα 1900-2050. «Οταν η ανθρωπότητα εξαφανίζει οργανισµούς, πριονίζει το κλαδί όπου κάθεται, καταστρέφοντας ζωτικά µέρη του συστήµατος που συντηρεί τη ζωή» δήλωσε στον «Guardian» o Ehrlich.
Η ελληνική κυβέρνηση χειρίστηκε αποτελεσµατικά το ζήτηµα του κορονοϊού. Στη συνέχεια όµως πέρασε έναν περιβαλλοντοκτόνο νόµο από τη Βουλή. Ταυτόχρονα επενδύει στους υδρογονάνθρακες και στον αγωγό EastMed, δηλαδή στην καταστροφή του κλίµατος. Πολλές χώρες, µε αφορµή τον κορονοϊό, ανέβαλαν τις κλιµατικές τους δράσεις. Η Ελλάδα δεν είναι εξαίρεση. Κάνει πολύ λίγα, πολύ καθυστερηµένα και δυστυχώς συχνά τα αντίθετα.